De dood is misschien wel het meest fascinerende aan ons leven. Het is zoals een theaterstuk of een concert: dat gaat niet eeuwig door en net dat gegeven geeft het een spanningsboog. Op het einde van mijn twintiger jaren las ik Niemand Is Onsterfelijk van Simone De Beauvoir: dat is echt een fantastisch boek. De man in dat boek leeft eeuwig. Als je dat boek gelezen hebt, ben je blij dat je ooit dood mag gaan. Zijn geliefden gaan dood, alle revoluties die hij meemaakt ontaarden precies in datgene waar ze tegen waren. Met het ouder worden besef je het ook: we zijn een woord in een eindeloze zin. Het gaat om het grotere geheel.
Stef Bos, interview met G. Verheyen, 2018 op News Monkey.be
