Tijdens de eerste wereldoorlog was er een lied dat aan Duitse zijde in de loopgrachten werd gezongen. De begintekst gaat als volgt: Op een gitzwarte hengst daar rijdt de dood, dicht en grauw is zijn masker als lood. Als de soldaten het veld in marcheren, laat hij zijn ros ernaast galopperen. Het ritme en de …
Gezegend is het ochtendgloren als land zich in het herfstkleed tooit en slierten mist als een zoete mijmering versplinterd licht op de velden gooit Stil sta ik, en leg mijn oor te luisteren bij mijn rode hart op het zwarte land Het fluistert: `Laat los wat niet meer te oogsten is, maar oogst wat vruchtbaar …
“Kan je me dat eens uitleggen? Want ik versta dat niet”, fluisterde een goede vriend in tranen. Hij vertelde over een vriend die op pensioen was gegaan, vereenzaamde en op een dag zelfmoord pleegde. Hij vertelde over de begrafenis die de week voordien had plaatsgevonden: “Er was geen plaats genoeg. De mensen stonden recht tot …
